Η Κόρη βρέθηκε το 1888 νοτιοδυτικά του Παρθενώνα και συγκολλήθηκε από τέσσερα τμήματα. Το κεφάλι, το δεξί χέρι, τμήματα των μαλλιών και τμήμα πτυχώσεων στον δεξιό μηρό ήταν ένθετα, κατασκευασμένα από χωριστά κομμάτια μαρμάρου. Λεπτοκαμωμένη και εκφραστική, με χαρακτηριστικά τονισμένα με χρώμα είναι μία από τις ωραιότερες Κόρες της Ακρόπολης. Λόγω του ιδιαίτερου σχήματος των ματιών της αποκαλείται «Κόρη με τα αμυγδαλωτά μάτια».

Φορά χιτώνα με μανίκια πάνω από τον οποίο περνά λοξά κοντό ιμάτιο, το οποίο συγκρατείται στον δεξιό βραχίονα με μικρά ανάγλυφα κουμπιά. Τα ρούχα της είναι πλούσια διακοσμημένα με διάσπαρτους ζωγραφιστούς ρόδακες, πιθανότατα σε γαλάζιο, πράσινο και κόκκινο χρώμα και με περίτεχνους μαιάνδρους στους ίδιους χρωματισμούς. Τα χρώματα σήμερα είναι οξειδωμένα και το γαλάζιο πάνω μέρος του χιτώνα φαίνεται πράσινο. Στο δεξί χέρι η Κόρη θα κρατούσε κάποια προσφορά για τη θεά ενώ με το αριστερό θα ανέσυρε τον χιτώνα στο πλάι για να διευκολύνει τον βηματισμό της.

Το χτένισμά της είναι το τυπικό των αρχαϊκών Κορών με τα μακριά μαλλιά να πέφτουν κυματιστά στη ράχη και μπροστά να σχηματίζουν μπούκλες που απλώνονται ανά τρεις σε κάθε στήθος. Το σημερινό καστανοκόκκινο χρώμα τους οφείλεται στην οξείδωση του αρχικού ή αποτελεί τη βάση για την τελική απόχρωσή τους. Στο κεφάλι φορά στεφάνη με χρωματιστό μαίανδρο, τμήμα της οποίας είναι πρόσθετο, εξαιτίας κάποιας επιδιόρθωσης. Στα αυτιά φορά κυκλικά σκουλαρίκια, διακοσμημένα με άλλοτε κόκκινους ρόδακες σε γαλάζιο φόντο. Στην κορυφή του κεφαλιού είναι στερεωμένος μηνίσκος.

Τα χαρακτηριστικά του προσώπου τονίζονται με χρώμα. Με μαύρο αποδίδονται τα φρύδια, η κόρη και το περίγραμμα των ματιών, με καστανό οι ίριδες και με κόκκινο τα χείλη. Στο πρόσωπο το έντονο χαμόγελο, το λεγόμενο «αρχαϊκό μειδίαμα», έχει αρχίσει να σβήνει και η συγκρατημένη έκφραση της Κόρης προοιωνίζει την πρώιμη κλασική τέχνη, τον ονομαζόμενο «αυστηρό ρυθμό».